Koca Burunlu Kız

Heeey! Sana diyorum.
Sarımtırak, beline dek uzanan
Sarı saçları olan,
Ellerini dizine koyan,
Yére déğil bana bak.


Ne ilginçsiñ böyle!
Uzun boyuñ var.
Hah! İşte yakaladım gözlerini.
Hep yére bakacak déğildiñ ya.
Çam yéşili gözleriñ ne de güzelmiş.
Koca burnuñ şimdi daha da belli.
Dédim ya, ilginçsiñ.
Yay gibi kaşlarıñ var.
Boyayla gizlemeye çalıştığıñ lekeleriñ de.
Saçlarıñ dümdüz beline aksa da,
İncecik kollarıñ yakışık almıyor.


Hey, hey! İniyor musuñ?
Daha sana bakmaya doymadım bile.
Tañrım ne de dengesiz yaratmış seni böyle.
Gülüşünü de görmek isterdim.
Parlatıcı sürdüğüñ o köfte dudaklarıñ,
Üzüntüden solmuş yanaklarında çiçek açardı.


Şimdi ayaktasıñ.
Daha açık görüyorum,
Pek de arıksıñ.
Saçlarını düzeltmeseydiñ bilmezdim;
Kola kutusu büyüklüğündeki kulaklarını.


İlginçsiñ, çok ilginç!
Hem güzelsiñ, hem çirkin.
Bilmiyorum, hoşuma gittin.
Bir daha görüşür müyüz dérsiñ?
Olursa, bırakmam seni.
Git bakalım,
Dalgalanan saçlarını da izleyeyim bari...




(Metroda karşımda oturan kızı görünce usumdan geçti bunlar. Bakü - 15.09.2011)